ثقه الاسلام کلینی (ره) در اصول کافی از امام سجاد (ع) روایت می کند که فرمود: مردی با خانواده خود، به سفری دریایی رفت. در راه کشتی آنها شکست و جز زن آن مرد بقیه در دریا غرق شدند. .آن زن بر تخته پاره ای نشست و خود را به جزیره ای رسانید.
در آن جزیره ، راهزنی بود که از هیچ گناهی باک نداشت .ناگاه مرد راهزن چشمش به آن زن افتاد که بالای سرش ایستاده بود . سرش را به سوی آن زن بلند کرده ، گفت: انسان هستی یا جنّی؟
زن گفت: از انس هستم.
مرد ، بی آنکه با او سخنی بگوید ، همانند مردی که با همسرش می نشیند ، نزد او نشست وهنگامی که قصد نزدیکی با او کرد، دید زن پریشان شده و می لرزد. راهزن از او پرسید: چرا پریشان و نگرانی ؟
زن پاسخ داد:از او می ترسم و با دست خود به سوی آسمان اشاره کرد.
مرد گفت:آیا تا به حال چنین کاری کرده ای؟
زن پاسخ داد: به عزت خدا سوگند نه.
راهزن که آن حال را از او دید گفت:تو که تاکنون چنین کاری نکرده ای و این گونه می ترسی – در حالی که من تو را مجبور به این کار کرده ام – به خدا سوگند که من به پریشانی و ترس ، از تو سزاوارترم.
سپس مرد برخاست. و هیچ کاری نکرد و به سوی خانواده اش رهسپار شد، در حالی که هیچ فکری جز توبه به سوی خداوند نداشت.
در همان اندیشه راه می رفت که راهبی در راه با او برخورد کرد . خورشید، گرمای سوزانی بر آن دو می تاباند. راهب به جوان گفت:از خداوند بخواه که برایمان ابری سایه بانی ما بفرستد. هوا گرم بود و آفتاب داغ بر سر آندو می تابید..راهزن گفت: من کار خوبی نزد خدا سراغ ندارم که جرأت درخواست چیزی از او کنم!.راهب گفت:پس من دعا میکنم، تو آمین بگو
راهب ، دعا کرد و جوان آمین گفت، طولی نکشید که ابری آمد و بر سر آنها سایه انداخت. هر دو مدتی را زیر سایه ابر ، راه طی کردند. آنگاه، راهشان جدا شد.جوان به راهی و راهب به راه دیگر رفت. ابر با جوان همراه شد. راهب به وی گفت که تو از من بهتری.برای اینکه دعای تو اجابت شد. ودعای من اجابت نشد. به من بگو ماجرایت چیست؟
جوان ، ماجرای خود با آن زن را برای راهب باز گفت.راهب گفت:چون ترس خدا تو را گرفت گناهان گذشته ات آمرزیده شده است.اکنون مواظب کارهای آینده خود باش.
منبع: کیفر گناه و آثار و عواقب خطرناک آن/سید هاشم رسولی محلاتی /دفتر نشرفرهنگ اسلامی/ با اندکی خلاصه کردن
