مبعث آمد، جسم عالم جان گرفت

از حرا باید سراغ حضرت جانان گرفت

نور حق تابید و شد روشن ضمیر انس و جان

درد جان از نسخه احمد توان درمان گرفت

نصرالدین کریمی (مبین) از زیاران

ای عشق زندگیم،دار و ندار من علی(ع)

سرمشق بندگیم، روح و روان به تن علی(ع)

تو رونقی به بستان، شادابی گلستان

سبزی باغ و بستان، سرو بلند چمن علی(ع)

نصرالدین کریمی (مبین) از زیاران

ای معلم مظهر عشق و وفا

بوستان دانش از تو با صفا

روز تو یادآور مهر است و بس

مهر تو داده به راهم روشنا

نصرالدین کریمی (مبین) از زیاران

 

یادش بخیر قدیما، دلا پر از خدا بود

ز زرق و برق دنیا، دلای ما جدا بود

یادش بخیر که مردم، راست و حسینی بودن

درستی و راستی رو، همیشه میستودن

یادش بخیر قدیما، دوز و کلک کم بودش

شیطون بی مروت، پر غصه و غم بودش 

یادش بخیر قدیما، مرام و معرفت بود

برای زنهای ما ،مردونگی صفت بود

یادش بخیر قدیما، صفا تُوی ادب بود

هر کی که بی ادب بود، از قافله عقب بود

یادش بخیر که فرزند، پشت سر پدر بود

نصیحت بزرگتر، همیشه پر اثر بود

یادش بخیر قدیما، بزرگتری بجا بود

احترام بزرگتر، در همه جا روا بود

یادش بخیر که ایزد، همیشه در نظر بود

  یاد خدا به دلها، همواره پر ثمر بود

یادش بخیر قدیما، اداره ها کاخ نبود

اداری هم به مردم، اینقده گستاخ نبود

یادش بخیر قدیما، تلاشه کارگر بود

پارتی و پولِ تنبل، واسش یه دردسر بود

یادش بخیر قدیما، بانک نبود هر کجا

نبود حساب مردم، درگیر سود و ربا

یادش بخیر قدیما، عروسه با حیا بود

برای همسر خود، مظهری از وفا بود

یادش بخیر عروسا، چادر بسر میکردن

با کمبودای داماد، همیشه سر میکردن

یادش بخیر قدیما، لقمه هامون حلال بود

سفره هامون کوچیکو، ساده و بی ملال بود

یادش بخیر بدیها، فقط تُوی خفا بود

کارهای خوب مردم، فقط واسه خدا بود

یادش بخیر زکاتِ ،گندم و جو می دادیم

خمسمونو به موقع، با پول نو می دادیم

یادش بخیر همسایه، عزیزتر از جون بودش

میون شادیهامون، هیچ کی نبود، اون بودش

یادش بخیر دلامون، خیلی بهم سر میزد

یه مرتبه بی هوا، برای هم پر میزد

یادش بخیر که مردم، با همدیگه خوب بودن

کارهای خوب و زیبا، بود که محبوب بودن

یادش بخیر هوا هم، هوای خوبیها بود

هوس نبود دمادم، صفای خوبیها بود

یادش بخیر زمین هم، سخاوتش زیاد بود

دریغ نداشت ز مردم، ارادتش زیاد بود

یادش بخیر آسمون ،چیزی دریغ نمیکرد

ابر، زبرف و بارون ،چیزی دریغ نمیکرد

یادش بخیر بوی نون، میون کوچه ها بود

سهمی ز نون تازه، واسِه پرنده ها بود

یادش بخیر پیرامون، دلیر و مرشد بودن

واسه جوونای ما ،نگین تُو مسجد بودن

یادش بخیر جوونا ،پیر خرابات بودن

روی زمین ولیکن، اهل سماوات بودن

یادش بخیر جبهه بود، جنگ بود و صفا بود

نمود مردونگی، در همه بی ریا بود

یادش بخیر تُو جبهه، کسی زمینی نبود

لباس خاکی به تن، صاف جبینی نبود

یادش بخیر ز جبهه، بوی خدا می اومد

از روی رزمنده ها ،شور و صفا می اومد

یادش بخیر شهادت، آرزوی امام بود

با این سلاح پر خیر، کارا دیگه تمام بود

یادش بخیر کوچه ها، بوی شهادت میداد

هر کوچه و خیابون، عطر رشادت میداد

یادش بخیر قدیما، فرصتا مغتنم بود

شهید برای مردم، عزیز و محترم بود

چی شد، کجاست جماعت، صفای اون قدیما

چی شد، چرا شدیم ما، اسیر دست دنیا

چی شد که کاخ نشینی، رسم زمونه شده

فقیر و بینوا هم، خصم زمونه شده

چی شد که آسمون هم، برف دیگه نداره

مراکز علمیمون،حرف دیگه نداره

چی شد درخت دانش، عمل نداره دیگه

هر کی یه ساز میزنه، هر کی یه چیزی میگه

چی شد که زور و زر کرد، رخنه به زندگیها

چی شد وفا جماعت ، صفای بندگیها

 چی شد که آلودگی، دامنمون رو گرفت

چرا هوای ناپاک، حنجرمون رو گرفت

بگید چرا جماعت، ما از خدا دور شدیم

برای دنیای دون، جملگی مزدور شدیم

یاد شهید نبودیم، اینجوری بد حال شدیم

برای پُست، پَست شدیم، تا اینکه بیحال شدیم

«مبین» بسه، ولش کن، که درد بیش از اینهاست

ببین «مبین» که اینها، ز ماست تا که بر ماست

 

نصرالدین کریمی ( مبین) از زیاران ( هذا من فضل ربی)

سه شنبه سی اردیبهشت ماه ۱۳۹۳/بیستم رجب ۱۴۳۵ هجری قمری

 

 

 

 

---

سجده، نشان تذلّل و خاکساری در برابر خداوند و عالی‏ترین درجه عبودیت است. انسان با سجده، خود را همرنگ با هستی می‏کند: « وَلِلَّهِ یَسْجُدُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ …»(۱): و آن چه در آسمان ها و زمین است ، برای خدا سجده می کنند.

---

 امام علی (علیه السلام) درمورد سجده های در نماز می فرماید: سجده اول، یعنی این که از خاکم و سربرداشتن از آن، رمز از خاک به دنیا آمدن است. سجده دوم، رمز مردن و به خاک خفتن است، سربرداشتن از آن، رمز برخاستن از قبر در قیامت و محشور شدن است(۲) و این مضمون این آیه است که: شما را از خاک آفریدیم و به خاک بر می گردانیم و بار دیگر از خاک، بیرونتان می آوریم.(۳)

 

برکات سجده

یکى از نشانه هاى بندگى و تقرب به خداوند باقیماندن اثر سجده بر مواضع سجود مخصوصا پیشانى است. در گذشته، مۆمنان یا صحابه به یکدیگر مى‏ گفتند: «مالی اراک جلحاء»; چرا پیشانیت صاف است؟ کنایه از این که چرا تنها به نماز واجب اکتفا مى‏ کنى و نمازهاى نافله نمى ‏خوانى! امام امیرالمۆمنین(علیه‏السلام) نیز مى ‏فرماید: مکروه مى ‏دارم که پیشانى آدمى صاف باشد و هیچ گونه اثر سجده بر آن نباشد. (۴)

امام صادق علیه‏ السلام  نیز برای داشتن سجده های طولانی ما را به کشیدن سرمه سفارش می کنند: سرمه، مو بر مى ‏رویانَد، دیده را تیزى مى ‏بخشد، و انسان را بر طولانى ساختن سجده، یارى مى ‏رساند.(۵)

در این همه سفارش به سجده و آن هم سجده های طولانی حتما خیر و فوائدی است که در ادامه به گوشه هایی از آن ها

 

پس از واقع شدن غیبت، توبه و پشیمانی از آن واجب است و احتیاط مستحب آن است که از غیبت شده، اگر فسادی بر آن مترتب نگردد، حلالیت بطلبد و یا برای او استغفار کند.

 

 

---

غیبت آن است که عیب پنهانی کسی را پشت سر او بگویند. اگر صفت ناروا در شخصی باشد یا کاری انجام داده باشد که گناه است و دیگران از آن بی اطلاع اند و دوست ندارد کسی آن را برای دیگران بازگو کند، بازگو کردن آن پشت سر او برای دیگران غیبت است.

 

موارد جواز غیبت

۱٫ غیبت متجاهر به فسق (کسی که علنی و آشکار گناه می کند)، که در مورد همان گناهش به اتفاق فقها جایز است و اما نسبت به گناهان دیگرش که پنهان است، مورد اختلاف است.

۲٫ موارد تظلّم شخص از کسی که در حق او ظلم کرده، که می تواند ظلم او را بیان کند.

۳٫ موارد مشورت، مانند کسی که می خواهد دخترش را به کسی بدهد، و با شخصی در مورد آن فرد مشورت می کند که آن شخص می تواند عیب پسر را نقل کند.

۴٫ در موارد خیرخواهی و نصیحت، مثل اینکه شخصی با کسی رفیق شود و انسان احتمال دهد که این رفاقت منجر به فساد آن شخص شود. در این صورت، چون رفیق او آدم بدی است، می توان در مقام نصیحت و خیرخواهی، عیب او را ذکر نمود.

۵٫ کسی که می خواهد به دین ضرر بزند.

۶٫ کسی که می خواهد به خودش ضرری بزند که لازم است او را حفظ نمود.

۷٫ کسانی که نوشته های مسموم، منحرف کننده و باطل دارند. (منهاج الصالحین، ج ۱، م ۳۹ تقلید؛ استفتائات جدید، ص ۲۰۹)

 

توبه از غیبت

پس از واقع شدن غیبت، توبه و پشیمانی از آن واجب است و احتیاط مستحب آن است که از غیبت شده، اگر فسادی بر آن مترتب نگردد، حلالیت بطلبد و یا برای او استغفار کند. (منهاج الصالحین، ج ۱، فی التقلید، م ۲۹)

بنابراین، اگر غیبت شونده از دنیا رفته، برای او بسیار استغفار کند و اگر زنده است و انسان بزرگوار و باگذشتی است و گفتن به او عداوت و دشمنی

هیچ کی ندیدم تُو نخت نباشه   

      انگاری که باید واست فدا شه

پیر و جوان دارن واست میمیرن     

  خرد و کلان بهونتو میگیرن

با سوادا دنبال تو بیشترن     

 مدارکو برای تو میخرن

آرزوها برای تو درازه       

    واسه همین شدی تو بی اندازه

از زیر تو، غوغایی عالم بپاست   

   صاحب تو، میگه که اون حق ماست

اونایی که از زیر تو رد میشه     

      برای صاحبت خیلی بد میشه

تو رو دارن بعضی ها میپرستن    

    داد میزن ولی خدا پرستن

قبله اونها که فقط تو باشی          

   نمیکنن دیگه اونا تلاشی

صبح تا غروب ،فکر اونا تو هستی     

   شب تا طلوع، ذکر اونا تو هستی

برای اینکه تو واسش بمونی     

    با دشمنش ،میشه رفیق جونی

نگهداریت ،خیلی هزینه داره      

    دور شدن از تو هم ،که دق میاره

دولا میشه، به پشت تو دمادم                   

  برای هر کی ،حتی غیر آدم

چاپلوسیِ هر کسی رو میکنه        

      از هر کسی بجز تو دل میبُره

به زیر دستاشون فقط زور میگن   

    به صاحب تو همه مزدور میگن

از اونجایی که حرف حقّه، تلخه    

      مسافتش با انتقاد تا بلخه

قربون تو، فدای طول و عرضت     

    هیچ موقع مُو، نمیره لای درزت

پشت تو، زیبنده تک سرنشین     

    صندلیِ پشت تو بس دلنشین

صاحب تو، چه کارا که نکرده    

      برای تو، با همه در نبرده

مردونگی رو از همه گرفتی   

     معرفتو پوست کندی تو غِلِفتی

رییس واسش خدای رو زمینه    

      رسم نگهداری میز همینه

هر چی رییس جون میگه وحی مُنزَل   

    چشم بگو وگرنه کارا مختل

ارزش آدما دریغ به میزه         

    واسه اینه که میزه بس عزیزه

میزه عزیز من وفا نداره          

    آدم بی میزه، بلا نداره

خلاصه میزِ بی وفا حسابی        

   قصه تو شده دو صد کتابی

«مبین» ولی تو دل نده به میزت     

  وگرنه میز میکنه ریز و میزت

دلت «مبین» دفتر کارت باشه     

  یاد خدا هیچگاه فراموش نشه

 

نصرالدین کریمی (مبین) از زیاران /

سه شنبه دوازدهم فروردین ماه ۱۳۹۳/

 

---

 

---

در سال جدید ، بهتر است در سبک زندگی تان تغییر ایجاد کنید تا هم موفق تر شوید و هم احساس رضایت بیشتری داشته باشید.

باد نوروز وزیده است به کوه و صحرا            جامعه عید بپوشند چه شاه و گدا   

                                                                   ( امام خمینی ره )

بیشتر افراد برای شروع سال جدید دوست دارند در سبک زندگی خود تغییراتی ایجاد کنند تا در هدفها و برنامه های خود موفق تر شوند. فعالیتهای که می تواند در این امر برای شما کمک کننده باشند عبارت است از :

 هر روز نکته ای برای شکرگذاری داشته باشیم:  شکرگذاری و دیدن نعمت های که در زندگی داریم موجب سلامتی روح و روان و شادابی می شود، علاوه بر این،  افزایش انگیزه برای زندگی بهتر و امیدواری را به همراه می آورد. چه خوب است یک دفترچه یادداشت کوچکی داشته باشیم و نکات شکرگذاری خود را در آن بنویسیم.

این دفترچه بخصوص زمانیکه شما ناراحت هستید با نگاه کردن به آن موجب  تسلی خاطرتان می شود. همچنین شکرگذاری باعث می شود تا  ارتباط خود را با خالق تان  قوی تر کنید.

 

هدفی برای خود داشته باشید:  گاهی ما در زندگی دچار روزمرگی و رخوت

 

---

مطالب آیات قرآن در مورد پایان کار خورشید و ستارگان و سیارات با نظریه‌های علمی موجود تا حدود زیادی سازگار است و این مطلب نوعی رازگویی علمی قرآن محسوب می‌شود و اگر روزی از نظر علمی به صورت قطعی اثبات می‌شود می‌تواند اعجاز علمی قرآن محسوب شود.

 

---

پایان جهان از منظر قرآن

قرآن، قیامت را پایان جهان معرفی می‌کند که آغازگر جهانی دیگر است. از نظر مفسران و کیهان‌شناسان آیاتی که در مورد پایان جهان سخن گفته، عبارتند از:

آیاتی که به مرگ خورشید و ستارگان اشاره دارند: «إِذَا الشّمْسُ کُوِّرَتْ وَ إِذَا النّجُومُ انْکَدَرَتْ»؛ «آنگاه که خورشید به هم درپیچد و آنگه که ستارگان همى ‏تیره شوند». (۱)

آیه‌ای که به شکافتن ماه اشاره دارد: «اقْتَرَبَتِ السَّاعَهُ وَانشَقَّ الْقَمَرُ»؛ «نزدیک شد قیامت و از هم شکافت ماه». (۲)

آیاتی که به در هم ریختن نظام فعلی آسمان و ستارگان اشاره دارند: «إِذَا السَّمَاء انفَطَرَتْ وَإِذَا الْکَوَاکِبُ انتَثَرَتْ»؛ «آنگاه که آسمان زهم بشکافد و آنگاه که اختران پراکنده شوند». (۳)

آیاتی که به زلزله‌های عظیم در زمین اشاره