شبست و سکوت و صدای تو نیست

کسی فکرتش هم برای تو نیست

سحر هم شد و ردی از تو نشد

مگر این دل من سرای تو نیست

نصرالدین کریمی (مبین)
دوشنبه ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۰

خداوندا زبانم بس درازست

گنهکارست و در راز و نیازست

به شور و شر بجنباند خودش را

ز خیر این ور پریده احترازست

نصرالدین کریمی (مبین)
دوشنبه ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۰

دل من تا هوسی بیجا کرد

عقل من آمد و آن حاشا کرد

عقل و دل کشمکشش طول کشید

خیره چشم آمد و راز افشا کرد

نصرالدین کریمی (مبین)
شنبه ۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۰
ساعت ۸:۴۰ صبح

دم دمای سحرم، یاد تو از یاد گذشت

یاد تو از خاطرم، با سرعت باد گذشت

نه به چشم آیی و نه خاطر من میمانی

چه کنم با تو که هر لحظه، به ناشاد گذشت

نصرالدین کریمی (مبین)

جمعه ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۰

ساعت ۱ بامداد

ازین ستون تا اون ستون پریدم

ولی فرج به عمر خود ندیدم

ببین دیگه نفس ندارم آقا

بس که به دنبال شما دویدم

نصرالدین کریمی (مبین)
جمعه ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۰
۴۵ دقیقه بامداد

گنهکارم، گنهکارم، خدایا

پشیمانم، ز کردارم، خدایا

نمیدانم که تقدیرم چه باشه

فقط دانم تو را دارم خدایا

نصرالدین کریمی (مبین)
چهارشنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۰
شب ۲۳ رمضان

یا علی (ع)

آن‌ که ندارد مهر تو، مهری ندارد در دلش

بی رحمی و پستی یقین، آید نشیند بر دلش

مهر تو دل را مهربان، گرداند و گردد عیان

کز آسمان عشق تو، نرمست و نازک، تر دلش

نصرالدین کریمی (مبین)
چهارشنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۰
ساعت ۵:۱۵ صبح

مرا امشب خدایا قرعه ای ده

خودت از ساغر خود، جرعه ای ده

چنان پاکم نما با باده ی خود

به حوض کوثرت هم ترعه ای ده

نصرالدین کریمی ( مبین)
چهارشنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۰
ساعت ۴۵ دقیقه بامداد

معنی ترعه در فرهنگ فارسی معین

(تُ عِ) [ ع .ترعه ] ۱ – کانال ، آبراه بزرگ و عمیقی که بین دو دریا برای عبور کشتی ها ساخته شود. ۲ – در. ۳ – دهانه حوض یا استخر.

خداوندا ! خودت عیدی به ما ده

خودت شادی، سلامت را عطا ده

کرونا را ببر از عالم خاک

به بیماران خودت، یارب، شِفا ده

نصرالدین کریمی (مبین)

پنجشنبه ۲۱ اسفند ۱۳۹۹

خدایا!

تو میدانی، ز تو، من مستم، ای گل

تویی تنها، تمام هستم، ای گل

بسویت آمدم، زشت و بد و خوب

قبولم کن مرا، دربستم ای گل

نصرالدین کریمی ( مبین)
سه شنبه ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۰
ساعت ۲۲:۲۰