پدید آورنده : غلامحسین زینلی

نقل از مجله فرهنگ کوثر > اردیبهشت ۱۳۷۶، شماره ۲/صفحه ۴۸

بحث از علامه امینی(ره) و اثر پر مغز و جاودانه اش، کتاب «الغدیر» و نمایاندن عظمتهای این اثر و پدید آورنده آن، آنچنانکه نه حقی از این اثر بی نظیر ضایع گردد و نه از آن مؤلف بی بدیل، الحق کاری است بس مشکل. امینی، متفکر و پژوهشگری است عمیق، همه سو نگر و جامع الاطراف، که همه خوبیها و زیباییها و بایدهای یک نویسنده برجسته و ممتاز را در خود فراهم آورده است. و اگر او را در دایره تحقیقات و پژوهشهای دینی، جزء نوادر و نوابغ مسلم، به حساب آوردیم، سخنی به گزاف نگفته ایم. در چند دهه اخیر در اندیشه ارباب فرهنگ و ادب، در کشور ما و سایر بلاد اسلامی، دو واژه «امینی و الغدیر» با هم متلازم گشته اند، قدر و منزلت این اثر بزرگ و آن دانشمند کم نظیر، هنوز بر بسیاری از طبقات اجتماع ما، حتی طبقات تحصیل کرده و مراکز دینی پوشیده است. آنها هم که با «الغدیر» آشنایند، غالبا اطلاعاتشان از حد کلیات فراتر نمی رود، و همین قدر می دانند که «الغدیر» اثر بزرگی است که توسط یکی از عالمان طراز اول اسلام و تشیع پدید آمده است. و اما اینکه این کتاب، پیام آور چه رسالتی است؟ و حول محور چه موضوعاتی بحث می کند؟ و چه معارفی، با چه سبک و ویژگیهایی در این کتاب طرح گشته است؟ بر بسیاری از مردم، بلکه بر بسیاری از طبقات تحصیل کرده و خواص نیز پوشیده مانده است، بنابراین هم «امینی » و هم «الغدیر» هنوز جایگاه واقعی خود را در جامعه ما پیدا نکرده و همچنان مهجور مانده اند. امروز، در عصر انقلاب شکوهمند اسلامی، یکی از کارهای که باید به جد به آن پرداخته شود، معرفی این گونه دانشمندان و این گونه آثار است، تا نسل جوان با گذشته فرهنگی خود آشنا شوند، و الگوهای مناسب را بشناسند و از آن پیروی کنند. در این فرصت ما بر آنیم تا در حد وسع خویش، برخی از امتیازات و ویژگیهای این اثر بزرگ را بیان نماییم تا طبقات مختلف جامعه ما، بیش از پیش با «الغدیر» آشنا شده و از معارف بلند آن بهره مند گردند. اکنون نظر خوانندگان گرامی را به مواردی از این ویژگیها جلب می کنم: ۱- شاهکار ادبی: بدون تردید «الغدیر» یکی از شاهکارها و متون معتبر و مستحکم ادب عربی است، و از این جهت با معتبرترین متون ادب عربی که توسط دانشمندان و ادبای عرب زبان پدید آمده است قابل مقایسه و برابری است، اهمیت این قضیه وقتی به خوبی روشن می شود که بدانیم نویسنده این اثر شگرف ، یک دانشمند غیر عرب و ایرانی و ترک زبان است. و نشانی است از استعداد، تلاش، کوشش، هوشمندی و نبوغ فرزندان ایران; [زیرا تا آنجا که ما اطلاع داریم نمونه های فراوانی از دانش پژوهان ایرانی را می توان سراغ گرفت که برای تحصیل علم دین به حوزه نجف اشرف، یا سایر حوزه های عتبات مقدسه هجرت نموده و در شعر و نثر و به طور کلی در ادب عربی سرآمد دانشمندان دوران خود

 

یه روز یه ترکه؛

اسمش ستارخان بود، شاید هم باقرخان…؛ خیلی شجاع

بود، خیلی نترس …؛

یکه و تنها از پس ارتش حکومت مرکزی براومد! جونش رو

 

---

اعتراف می‌کنم وقتی داداشم دو ماهش بود خندون

رفتم تو آشپزخونه، مامانم گفت نارنگیتو خوردی؟

گفتم آره، تازه به آرشم دادم! بیچاره مامانم بدو بدو

رفت نارنگی رو از حلقش کشید بیرون!

 

---

 

اعتراف می‌کنم کلاس اول دبستان بودم تحت تأثیر این حرفا که نباید به غریبه آدرس خونتون رو بدید، روز اول به راننده سرویس آدرس اشتباهی دادم و از یه مسیری، الکی تا خونه پیاده رفتم و تازه فرداش موقعی که سرویس دنبالم نیومد، شاهکارم معلوم شد!

اعتراف می‌کنم خنده‌دارترین کار زندگیم این بود که سعی کردم مفهوم ای دی اس ال رو برای مادربزرگم توضیح بدم!!

اعتراف می‌کنم تو عروسی نشسته بودم که یک بچه ۳ ، ۴ ساله اومد یک هسته

 

 

---

 

تا حالا پیش خودتان تصور کرده‌اید که اگر روزی زن

شما، در محل کارتان، رئیس شما بشود، چه عواقبی

خواهد داشت؟

 

 

---

 

 

اگر مایلید تا گوشه‌ای از عواقب شوم این وضعیت را دریابید، این مطلب را تا آخر، به دقت مطالعه کنید تا به عمق فاجعه پی ببرید!

 

اگر یک روز، چند ساعت دیر به محل کارتان برسید:

 

واکنش همسر و البته رئیس شما : این چه موقع اومدن به سر کاره؟ می‌دونی ساعت چنده؟ چرا اینقدر دیر اومدی؟ چیکار می‌کردی؟ کجا بودی؟ با کی بودی؟ نکنه یه زن دیگه

 

در مسجد پیامبر صلی الله علیه و آله در خطبه وسیله در شوراى شش‏نفره در روزگار عثمان در میدان جنگ جمل در صحنه صفین در مسجد کوفه در میدان کوفه در مسجد کوفه پس از جنگ نهروان موارد دیگر

با این که بیشتر مسلمانان صحت‏ حدیث غدیر و اعلام ولایت امیرمؤمنان على علیه السلام را پذیرفته‏ اند و غالبا آن را از احادیث قطعى و متواتر مى ‏دانند، باز گروهى چنین مى ‏پرسند: اگر واقعا حادثه غدیر خم اتفاق افتاده و بسیارى نیز شاهد آن بوده‏ اند، چرا شخص امیرمؤمنان علیه السلام براى اثبات حقانیت‏ خود هرگز از آن بهره نگرفت؟ در باور این گروه عدم استشهاد حضرت به حدیث غدیر نشان ‏دهنده این حقیقت است که یا واقعه‏ اى به نام غدیر در تاریخ تحقق نیافته، یا بر فرض تحقق بر امامت ‏حضرت دلالت نداشته است.

در پاسخ این مطلب باید گفت: اگر حدیث غدیر را از احادیث قطعى و متواتر ندانیم، باید بپذیریم که در میان احادیث پیامبر اکرم(ص) و مطالب تاریخى مورد قطعى و متواتر وجود ندارد؛ علاوه بر این، این ادعا که امیرمؤمنان(ع) براى اثبات حقانیت ‏خود به حدیث غدیر استناد نکرده، خود شاهد بى‏ اطلاعى و ناآگاهى گوینده آن است.

بررسى اجمالى کتاب هاى معتبر و مورد قبول فرقه‏ هاى گوناگون اسلامى نشان مى‏ دهد که حضرت على(ع) بیش از ۲۲ بار پیرامون غدیر و استشهاد به آن سخن گفته است. هر چند این موارد در حوصله این مقاله نمى ‏گنجد و نیازمند فرصت‏ بیشتر است، ولى براى نمونه تنها ده مورد آن را نقل و در بقیه موارد تنها به ذکر منابع بسنده مى ‏کنیم.

در مسجد پیامبر صلی الله علیه و آله

۱٫برابر آنچه از منابع تاریخى به دست مى ‏آید اولین موردى که حضرت على علیه السلام حدیث غدیر را مطرح فرمود، بعد از رحلت پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله بود. وقتى حضرت را براى بیعت ‏به مسجد آوردند، آن بزرگوار با بیان حقانیت ‏خود خلافت مسلمین را از آن خویش دانست و از بیعت امتناع کرد. بشیر بن‏ سعد انصارى برخاست و گفت: اى ابوالحسن، اگر انصار قبل از بیعت ‏با ابوبکر این کلام را مى‏ شنیدند، حتى دو نفر درباره بیعت‏ با شما اختلاف نمى‏ کردند. حضرت در جواب

عباس براتی‌پور

تا شد به روی دست نبی (ص) مرتضی (ع) بلند
شد رایت جلال خدا برملا بلند
بشنید چون که نغمه «یا ایهاالرسول»
گردید منبری همه از پشته‌ها بلند
مرآت پاک لم‌یزلی، آیت جلی
شد بر سریر دست حبیب خدا بلند
آیین پاک ختم رسل ناتمام بود
گر بر نمی‌شد آن مه برج ولا بلند
هنگامه شد به کوری چشمان دشمنان
شد بانگ مرحبا ز همه ما سوی بلند
خورشید دین، سپهر یقین، ختم مرسلین
شد زین سبب میان همه انبیا بلند
تا شد به عرش دست نبی ماه عارضش
شد این ندا ز بارگه کبریا بلند
تکمیل شد شریعت پاک محمدی
چونان که گشت دین خدا را لوا بلند
ای مظهر صفات خداوند لایزال
وی از تو آسمان ولایت به پا بلند
هرجا که بود پیکر هر ناتوان به خاک
هر جا که بود ناله هر بی‌نوا بلند
هر جا که بود طفل یتیمی سرشک‌بار
هرجا که بود شعله شور و نوا بلند
از بهر دستگیری آنان سپندوار
یک‌باره می‌شد ید مشکل‌گشا بلند
تا خانه‌زاد خود کُنَدَت کردگار پاک
بهرت نمود خانه خود را بنا بلند
آهنگ «تفلحوا» چو شنیدی ز کوی دوست
و آواز خوش چو شد ز حریم حرا بلند
یک‌باره دست بیعت خود را از روی شوق
کردی به سوی شمس رُسل، مصطفی بلند
مدحت‌گر تو ذات جلالت مأب حق
مدح تو کرده با سخن «هل اتی» بلند
پا بر حریم خانه چون بگذاری از شرف
فریاد شوق می‌شود از بوریا بلند
با ذوالفقار تو همه جا آشکار بود
دست بلند شیر خدا، «لافتی» بلند
ما ریزه‌خوار خوان ولای توایم و بس
از لطف توست این که بُوَد بخت ما بلند
خمّ غدیر بود و به قدرت خدا نمود
جاه و جلال آن دُر یکدانه را بلند
در پهن دشت ظلمت کفر و نفاق و کین
همواره بود آیت شمس الضّحی بلند
باب المراد اهل جهانی و می‌کنند
بر آستان قدس تو دست دعا بلند
ای نفس قدرت ازلی، – یا علی – نمای
نخل شکوه نهضت «روح خدا» بلند
ما پیروان مکتب سرخ ولایتیم
گر می‌زنیم گام سوی کربلا بلند
عرش خدا زغصه بلرزاند، آن زمان
تیغی که گشت بر سر آن مقتدا بلند
تا مست جام توست «براتی» به روزگار
سر می‌کند به عشق تو روز جزا بلند

میلاد امام هادی (ع) مبارک باد

کیستم من شاهکار ملک ذات کبریایم   

                                دهمین مسند نشین از بعد ختم الانبیایم

گوهرى ارزنده از گنجینه‌‏ى جود جوادم   

                                نهمین فرزند دلبند على مرتضایم

مصرعى از شعر ناب عصمت کبراى حقم       

                        هشتمین پرورده‌ ى ایمان و صبر مجتبایم

پاسدار پرچم پر افتخار حق پرستى    

                                  هفتمین سنگر نشین نهضت خون خدایم

در عبادت فارغ التحصیل درس عابدینم      

                            ششمین زینت فزا از بهر محراب دعایم

در نایابى ز بحر دانش بحراالعلومم    

                                    پنجمین گنجینه ‌ى اسرار کل ماسوایم

صادق آل نبى را وارث فقه و اصولم     

                                  چارمین استاد دانشگاه تکوین ولایم

وارث موسى بن جعفر در مسیر پایدارى    

                            سومین نور دل آن پیشواى مقتدایم

محور چرخ زمانم، حجت روى زمینم     

                                 دومین گل از گلستان على موسى الرضایم

در مسیر حق پرستى بعد آباء گرامم    

                     اولین هادى خلق بعد از مصباح الهدایم

در شجاعت بى قرینم، در سخاوت بى نظیرم        

                 حق پرستان را حبیبم، دردمندان را دوایم

من وصیم، من ولیم، من نقیم، من سخیم  

                          زانکه همنام على معنىِ، هاى هل اتایم

آیه‌ى تطهیر را مصداق و از امر الهى     

                                 آیه ‌اى از شاخصار نصِ نون اِنّمایم

غم مخور “ژولیده” فردا پاى میزان عدالت

شافعت در نزد حق هنگام پاداش و جزایم

بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان