بر مریضان خدا فقط شافی است

در تعهد، خدا فقط وافی است

با توکل به او، تو کاری کن

مطمئناً خدا ترا کافی است

نصرالدین کریمی(مبین) از زیاران

دلا فرصت غنیمت دان، به نیکی کردن و احسان

فروزان میشود دنیا، ز احسانِ به همنوعان

بسا افتاده ای، تنها، به لبخند تو‌ محتاجست

دریغ از او مکن لبخند، که دنیا میشود زندان

نصرالدین کریمی (مبین) از زیاران

صد بار شنو، یکی ولی بیش مگو

پرسید کسی بگو ولی پیش مگو

یا هیچ مگو یا که اگر میگویی

جذاب بگو، گزنده و نیش مگو

نصرالدین کریمی (مبین) از زیاران

درد دنیا را نباشد جز تو درمان، پس بیا

سوی دنیا را نباشد جز تو سامان ، پس بیا

خنده هایم یخ زده در آتش هجران تو

هجر دنیا را نباشد جز تو پایان، پس بیا

نصرالدین کریمی (مبین) از زیاران

نشسته کشتی دنیا، به گل بیا آقا

شکسته ساغر شادی، به دل بیا آقا

غم و فراق و شقاوت، انیس مردم شد

گسسته مردم چشمم ، ز ظل بیا آقا

نصرالدین کریمی(مبین) از زیاران