این منظومه بر اساس روایتی از حضرت امام جعفر صادق (ع) تنظیم شده است که ترجمه ی روایت فوق نیز در ذیل می آید لطفا از آن برداشت سیاسی نفرمایید.
ابر غیبت کرده پنهانت چـــــــــــرا کی شود روشن ز رویت دیده ها
در غیابت باغ بی بــــــــار و برست بـــــــــاد پــــاییزی نماید بس جفا
رسمِ بــــــد گردیده خصم جان ما پشتمان در زیــر غم گشته دو تا
مهربانی گــــــــوهری کمیاب شد مهر و مه در عشوه و نـــاز و ادا
آشنایان دور از هم در کنـــــــــار دوست شـد بیگانه، دشمن آشنا
شد حیا هم بـــی حیا در این زمان شرمساری داستــــــان قصه ها
آشکارست هر چه باطل در جهان آیه های نــــــور قــــرآن در خفا
ارزش انسان شــــده دوز و کلک راستی مفقود و بس هم بی بها
صف به صف در انتظار کعبه ایم حـاجیان هم فکرشان غیر خــدا
سایه افکندست چتر ظلم و جور شـــام گشته روزِ روشن بهر ما
ظرف دین را واژگون گردیده بین در عمل شــد دینمان بی محتوا
بین ز اهل حق چه پیشی جسته اند در رقابت اهــــل باطل ،هر کجا
جنس مردان و زنان را کــــن نظر میکند برخود، همان جنس اکتفا
حرمت پیران نباشد بـــــــر جوان بس ادب نـایاب شــد در بچه ها
کفر و کافر یکه تــــاز عالم است مومنان خاموش و ایمان در خفا
غیر شــــــــد بهتر زخویشان همه قطـع گــــردیده صله در بین ما
خیرخواهی شد غریب و شر عزیز راه شر بـازست و بسته خیرها
زندگی از لغو و بیهوده پـُــر است کــــور و کر از بهر آیــــات خدا
جابجا شـــــد هر حرامی با حلال اهــل تقوا را بُوَد بس عقده ها
شد گنه در نزد مردم چون سبک نـــــــام هدیه گشته نام ارتشا
چاپلوسان عهده دار کــار و بـــار شد فراوان چاپلوسی، هر کجا
در ره خشم خــــــــدا از مسلمین خرج میگردد بسی سرمایه ها
شد معین قیمت هـــــــــر منصبی صندلیها دارد ارزش بهــر مــــا
همت مردم شده دراین زمــــــان شهوت و سیری، از سرتا به پا
کار مردم سخت گیر پـــارتیست گـــر شود حتی کمک بر بینوا
شد کسالت چیره بــــر طاعاتمان بـــرنمـاز و وقت آن، بی اعتنا
در منابر صحبت از تقــــــوا شود منبری هم خــود نیارد آن بجا
در قضاوت حق مردم پــایمــــال دادرس بویی نبــرده از خـــدا
گر نکرده یک گنه، روزی کسی دل غمین باشد، بگیرد او عزا
همچو حیوانات مــردان و زنـــان گشته فحشا منتشر،در هرکجا
بدعتی نو میرسد هــــــر سال نو دین و ایمان آنزمان، انـــــدر فنا
شد فراوان مال و سرمایه ولــــی بی زکات و خمس باشد، آن بلا
از هـــــــوا شد پر درون نفسمان هم نبـــاشد بـــاک از روز جزا
منکــــــــــرات منتشر در جامعه بسته راه خیر را در هــر سرا
گر کسی خواهد شود ناهی ز زشت میشود آمــــــاج تهمت، افترا
حـــــــال دنیا رو به آبادی رود بیشتر از آن شده ویــرانه ها
شغل بــرخی کم فروشی میشود عده ای غرقند در سود ربــا
هر دمـــــــی آید بلایی بر سرم ده خـــداونــدا نجــــاتم از بلا
ایــــن سفینه رو به طوفان میرود بــــارالها تو رسان یک ناخدا
شد «مبین» دریـا و صحرا و زمین در نـــوا یــــا مهدی زهرا بیا
هذا من فضل ربی/ نصرالدین کریمی (مبین)
جمعه ۱۶/۰۴/۹۱/ شانزدهم شعبان ۱۴۳۳/پایان سرودن قصیده ساعت ۲۳:۱۰
وزن شعر: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
*******************************************
امام صادق علیه السلام به یکی از یاران خود فرمودند:
۱٫هنگامی که ظلم و ستم همه جا فراگیر شده باشد؛*
۲٫ قرآن فرسوده، و بدعتهائی از روی هوا و هوس در آن آمده؛
۳٫ آئین خدا بی محتوا شده، همانند ظرفی که آن را واژگون سازند؛*
۴٫ هنگامی که ببینی اهل باطل بر اهل حق پیشی گرفته اند؛*
۵٫ مردان به مردان و زنان به زنان قناعت کنند؛*
۶٫ افراد با ایمان سکوت اختیار کرده اند؛*
۷٫ کوچکترها احترام بزرگترها را رعایت نمی کنند؛*
۸٫ پیوند خویشاوندی بریده شده؛*
۹٫ مداحی و چاپلوسی فراوان شده؛*
۱۰٫ آشکارا شراب نوشیده شود؛
۱۱٫ راه های خیر منقطع و راه های شر مورد توجه قرار گرفته؛*
۱۲٫ حلال، تحریم شود و حرام، مجاز شمرده شود؛*
۱۳٫ قوانین و فرمانهای دینی طبق تمایلات اشخاص تفسیر گردد؛
۱۴٫ از افراد با ایمان، چنان سلب ایمان شود که جز با دل، نتوانند ابراز تنفّر کنند؛
۱۵٫ سرمایه های عظیم در راه خشم خدا صرف گردد؛*
۱۶٫ رشوه خواری در میان کارکنان دولت رایج گردد؛*
۱۷٫ پستهای حسّاس به مزایده گذارده میشود؛*
۱۸٫ (بعضی از) مردان از خود فروشی زنان خود، ارتزاق کنند؛
۱۹٫ قمار آشکار گردد؛
۲۰٫ سرگرمیهای ناسالم چنان رواج پیدا کنند که هیچکس جرأت جلوگیری از آن نداشته باشد؛
۲۱٫ شنیدن حقائق قرآن بر مردم گران آید، امّا شنیدن باطل سهل و آسان؛*
۲۲٫ هنگامی که ببینی همسایه، همسایه خود را از ترس زبانش احترام می کند؛
۲۳٫ مساجد را به زیورها بیارایند؛*
۲۴٫ برای غیر خدا به حجّ خانه خدا بشتابند؛*
۲۵٫ مردم سنگدل شوند؛
۲۶٫ مردم طرفدار کسی باشند که پیروز است (خواه بر حق باشد یا باطل)؛
۲۷٫ آنها که به دنبال حلال هستند نکوهش شوند و آنها که به دنبال حرامند ستایش؛*
۲۸٫ آلات لهو و لعب در مکه و مدینه آشکار گردد؛
۲۹٫ اگر کسی اقدام به امر به معروف و نهی از منکر کند، به او توصیه میکند که این کار وظیفه تو نیست؛*
۳۰٫ مساجد پر از کسانی است که از خدا نمیترسند؛
۳۱٫ تمام همّت مردم، شکم و فرجشان است؛*
۳۲٫ امکانات مادی و دنیوی فراوان می گردد و دنیا به مردم روی میکند؛
۳۳٫ زنان خود را در اختیار افراد بی یمان می گذارند؛
۳۴٫ ویرانگری (به وسیله جنگها) بر عمران و آبادانی پیشی میگیرد؛*
۳۵٫ پرچمهای حق پرستی فرسوده و کهنه می گردد؛
۳۶٫ درآمد زندگی بعضی تنها از طریق کم فروشی می شود؛*
۳۷٫ کسانی هستند که با سرمایه فراوان، در حالی که در عمرشان حتّی یک مرتبه هم زکات نپرداخته اند؛*
۳۸٫ مردم، عصرها در حال نئشگی و صبحگاهان مستند؛
۳۹٫ هنگامی که ببینی مردم، همه به یکدیگر نگاه می کنند و از فاسدان شرور، تقلید می نمایند؛
۴۰٫ هر سال فساد و بدعتی نو، پدیدار میشود؛*
۴۱٫ مردم و محافل، همه پیرو ثروتمندان خود خواه میشوند؛
۴۲٫ در حضور جمع، همانند حیوانات مرتکب اعمال جنسی میشوند؛*
۴۳٫ اموال زیاد را، در غیر راه خدا مصرف میکنند، امّا در راه، خدا از مقدار کمی مضایقه میدارند؛*
۴۴٫ افرادی پیدا می شوند که اگر یک روز گناه کبیره ای انجام ندهند، غمگینند؛*
۴۵٫ حکومت به دست زنان می افتد؛
۴۶٫ نسیمها به سود منافقان میوزد و هیچ جریانی به سود افراد با ایمان نیست؛
۴۷٫ دادرسان بر خلاف فرمان خدا قضاوت می کنند؛*
۴۸٫ بر فراز منابر، دعوت به تقوا می شود، ولی دعوت کننده خود به آن عمل نمیکند؛*
۴۹٫ مردم نسبت به وقت نماز بی اعتناء می شوند؛*
۵۰٫ حتّی کمک به نیازمندان، با توصیه و پارتی بازی صورت میگیرد، نه برای خدا؛*
…در چنین زمانی مراقب خویش باش و از خدا تقاضای نجات و رهایی از این وضع ناهنجار کن! (که فرج نزدیک
است!)*[۲۱] [۲۱] . بحارالانوار ج ۵۲ ص ۲۵۶