مثلی قدیمی وجود دارد که ممکن است برخی از ما از زبان بزرگترها شنیده باشیم، با این مفهوم که لازم نیست دلتان برای کسی بسوزد چون ممکن است همان مسئله برای خودتان پیش بیاید. اما به نظر می رسد که این سخن مبنای خاصی به لحاظ علمی و دینی، ندارد و شاید بتوان گفت که با متون دینی و آموزه های اخلاقی ما در تعارض است.

آنچه مشخص است اینکه حس دلسوزی و همدردی در مورد دیگران، احساس روشن بینی را در انسان تقویت می کند. اتفاقا برای هر انسانی این احساس می تواند نتایج مثبتی را به دنبال داشته باشد که در مواجهه با فردی که در وضعیت ناگواری قرار گرفته و با مشکل خاصی روبرو شده، بتواند خود را به جای او فرض

 در یک خانواده اسلامی و ایرانی که تقید به اصول مذهبی و اخلاقی بسیار مهم تلقی می شود، آموزش خودداری از تمسخر و استهزا دیگران باید از موضوعاتی باشد که والدین جز سر فصلهای تربیتی خود قرار دهند.

استهزاء در لغت به معنای طلب تحقیر است با هر وسیله‌ای که صورت گیرد و  در اصطلاح عبارتست از مسخره کردن افراد، یا برخی امور با گفتار یا کردار، مانند اشاره با چشم یا دیگر اعضای بدن که این عمل بیشتر به قصد تحقیر و توهین دیگران صورت می‌گیرد، گاهی نیز با اهداف دیگری مانند جبران کمبود شخصیت، تقویت روحیه خود یا تضعیف روحیه دیگری انجام می‌شود.

آیاتی که در قرآن سخن از استهزاء به میان آورده، بیشتر مربوط به حوزه عقیده و دین بوده و در آیاتی نیز استهزاء در حوزه اخلاق مطرح شده که در آن خداوند مۆمنان را از تمسخر یکدیگر منع کرده است.

با توجه با آیات متعددی که در آن، انسانها از استهزای مۆمنان، آیات الهی و دین نهی شده‌اند به مرتکبان این عمل وعده عذاب الهی داده شده بر می‌آید که استهزاء عملی حرام است که خداوند آن‌را قبیح و ناپسند و استهزاء گران را مجرم شمرده است. لذا با این اوصاف در یک خانواده اسلامی و ایرانی که تقید به اصول مذهبی و اخلاقی بسیار مهم تلقی می شود، آموزش خودداری از تمسخر و استهزا دیگران باید از موضوعاتی باشد که والدین جز سر فصلهای تربیتی خود قرار دهند و صد البته خود والدین هم باید خود را ملزم به رعایت

 آیا در قرآن آیه ای برای دوست وجود دارد، اگر هست در کدام سوره است؟

یکی از مباحث بسیار مهم در مسائل اجتماعی، میزان و نحوه ارتباط انسانها و به عبارتی، دوستیها و روابط دوستانه با یکدیگر است. انسان از انتخاب دوست ناگزیر است و محتاج به دوست.

نکته‎ مهم در این میان، تأثیر بسیار زیاد دوست بر شخصیت انسان است که در آیات قرآن کریم و روایات معصومان علیهم‌السلام، به این موضوع اشاره شده است.

در سوره فرقان خداوند حال برخی ظالمان را این‌گونه بیان می‎دارد: (روز قیامت) روزی است که می‎بینی ظالم (از شدت حسرت) دست خود را می‌گزد و (می‎گوید:ای‌کاش با فلان شخص دوست نمی‎شدم!

امیرالمۆمنان سلام الله علیه می‎فرماید: کسی که شخصیت او بر شما مشتبه شد و از دین او اطلاعی نداشتید، به دوستانش نگاه کنید؛ اگر آنان از اهل دین خدایند، پس آن شخص نیز بر دین خداست، ولی اگر دوستان وی بر غیر دین خدا بودند پس بدانید که او نیز هیچ بهره‎ای از دین خدا ندارد.

مترادف واژه دوست، در قرآن کلماتی مثل صدیق، خلیل، خَلطاء، وَدَّ، ولی، اخوه آمده است.

قرآن مجید در یک قانون کلی همه مۆمنین را با هم دوست و برادر می داند، و انتظار دارد، نگاه مۆمنین به همدیگر از همین منظر باشد.

«إِنَّمَا الْمُۆْمِنُونَ إِخْوَةٌ»[۱] پس با توجه به این آیه همة مۆمنین با همدیگر دوست و برادر هستند، و باید برای پیشرفت در امور دنیوی و اخروی خود کمک حال همدیگر باشند و اگر در انتخاب دوست دقت نکنیم، موجب افسوس در روز قیامت می شود. در قرآن از قول دوزخیان آمده:

«یا وَیلَتى لَیتَنِی لَمْ أَتَّخِذْ فُلاناً خَلِیلاً»[۲] ؛ ای وای بر من، کاش

خیلی از زوج‌ها و خانواده‌ها درگیر شدن در مسائل کاری، معیشت و روزمرگی‌ها را بهانه‌ای برای دور شدن از فضای گرم و پرمحبت می‌دانند و فکر می‌کنند طبیعی است که چند سال و حتی چند ماه بعد از تشکیل خانواده روابط معمولی و سرد بر فضای خانه حاکم باشد در حالی که این مساله نه‌تنها طبیعی نیست بلکه در بسیاری از موارد فقط به خاطر بی‌توجهی و کم‌کاری دو طرف به وجود می‌آید و طبیعی جلوه می‌کند.

 اگر فکر می‌کنید گرم و صمیمی بودن فضای خانواده به خودی خود انجام می‌شود و شما نباید تلاشی در این زمینه داشته باشید، صددرصد در اشتباه

آیین دوست یابی نوشته دیل کارنگی

الف: فنون اساسی در رفتار با مردم

• · اگر می خواهید عسل بردارید، به کندو لگد نزنید:

انتقاد فایده ای ندارد، چون شخص را در حالت دفاعی قرار می دهد و او را وادار می سازد اعمالش را توجیه نماید. انتقاد خطرناک است، چون غرور ارزشمند فرد را جریحه دار می سازد و به احساسی که یک نفر برای خود قائل است، لطمه می زند و بیزاری و کینه بر می انگیزد. بسیاری از دیکتاتورها فکر می کنند که خدمت کرده اند. موقعی که با مردم بی منطق روبرو هستید، بهتر است یادتان نرود که موجوداتی احساساتی هستند و متعصب، و صاحب غرور و خود بینی. به جای سرزنش مردم، سعی کنید حرف آنها را بفهیم. بهتر است همدردی و صبر کنیم و مهربانی. خدا هم تا دم آخر انسان را قضاوت نمی کند. انتقاد، سرزنش و گلایه نکنید!

• · راز بزرگ کنار آمدن با مردم

دیگران را وادار کنید که خودش کاری را انجام دهد. فروید: همه کارها دو ریشه دارد: شوق جنسی و آرزوی بزرگ بودن. عمیق ترین اصل در نهاد بشر، عطش برای تحسین و تأیید است. شوآب می گوید همه توانم را بکار می گیرم تا شعله اشتیاق را در دل مردمم برانگیزم. قدر زحمت دیگران را می دانم. گربه ای که توسط چرچیل خردل خورد. تشویق صمیمانه نثار دیگران کنید!

• · آن کس که می تواند این کار را انجام دهد، جهان را با خود دارد، آن که نمی تواند این راه را تک و تنها طی می کند.